نحوه اندازه گیری میزان خوردگی!
نحوه اندازه گیری میزان خوردگی
در حال حاضر روش های زیادی برای تعیین میزان خوردگی وجود دارد که از آن جمله می توان به روش وزن سنجی، روش حجمی، روش منحنی پلاریزاسیون (روش مقاومت پلاریزاسیون) و ... اشاره کرد. روش وزن سنجی یک روش کلاسیک است که برای کوپن های آزمایشگاهی و صحرایی مناسب است. یکی از مطمئن ترین روش ها برای تعیین میزان خوردگی فلزات است. می توان از آن برای تشخیص مقاومت به خوردگی مواد، انتخاب عوامل خورنده و بررسی اثر ضد خوردگی هنگام تغییر شرایط فرآیند استفاده کرد.
روش وزن سنجی میزان خوردگی فلزات را با توجه به تغییر جرم نمونه قبل و بعد از خوردگی اندازه گیری می کند و به دو نوع روش کاهش وزن و روش افزایش وزن تقسیم می شود. هنگامی که محصولات خوردگی روی سطح فلز به راحتی حذف می شوند و به بدنه فلزی آسیب نمی رسانند، معمولاً از روش کاهش وزن استفاده می شود. هنگامی که محصولات خوردگی به طور کامل و محکم به سطح نمونه چسبیده اند، از روش افزایش وزن استفاده می شود.
روش اندازه گیری میزان خوردگی فلزات در تولید صنعتی به این صورت است که قطعات آزمایشی کوچکی از مواد فلزی ساخته و در محیطی خورنده (مانند تجهیزات شیمیایی، جو، آب دریا، خاک یا محیط آزمایشی) قرار داده و پس از مدتی زمان، آنها را بیرون بیاورید و اندازه بگیرید. تغییر در جرم و اندازه، و محاسبه نرخ خوردگی. به طور کلی در آزمایش، فلز را به یک قطعه آزمایشی با شکل و اندازه خاصی تبدیل می کنند. پس از انجام پیش تصفیه سطحی در محیط خورنده قرار می گیرد و پس از مدتی خارج می شود و تغییر کیفیت و اندازه آن اندازه گیری می شود و سپس میزان خوردگی آن محاسبه می شود. اما در صنعت نفت و گاز اغلب از کوپن های خوردگی استفاده می شود که ما آن را روش کاهش وزن نیز می نامیم.
کوپن خوردگی به طور گسترده ای به عنوان یک روش مهم برای تشخیص و نظارت بر خوردگی مواد یا رسانه های خاص استفاده می شود. صحت داده های آن به طور مستقیم بر نتایج تحقیقات مربوطه و کاربرد اقدامات ضد خوردگی، مانند تحقیق و ارزیابی بازدارندگی خوردگی تأثیر می گذارد. به عنوان بخش مهمی از این روش، کیفیت کوپن خوردگی تأثیر مهمی بر داده‌ها خواهد داشت.
کوپن خوردگی در مخزن آزمایش، مبدل حرارتی بازرسی در محل یا خط لوله آزمایش آویزان می شود و یک قطعه آزمایش فلزی استاندارد برای اندازه گیری خوردگی است. برای تشخیص یا ارزیابی وضعیت خوردگی آب خنک کننده یا سایر سیستم ها استفاده می شود. به طور کلی، قطعات آزمایش فلزی از پیش پردازش شده و وزن شده برای مدت زمانی (مثل 30 تا 90 روز) در سیستم آزمایش قرار می گیرند و همان گروه از قطعات آزمایشی را می توان در زمان های مختلف مانند 30 روز خارج کرد. 60 روز، 90 روز و غیره. در طول مشاهده طولانی مدت، 12 یا 24 قطعه آزمایش را در یک زمان قرار دهید، هر ماه 1 یا 2 قطعه را خارج کنید، آنها را بشویید و وزن کنید، درجه کاهش وزن خوردگی فلز را تعیین کنید، نوع عمق خوردگی و خوردگی به ترتیب میزان خوردگی را اندازه گیری کرده و سپس منحنی زمان نرخ خوردگی رسم می شود.
در تولید و ساخت میدان نفتی، نظارت بر خوردگی خطوط لوله بسیار مهم است. علاوه بر متداول‌ترین روش‌های پایش خوردگی، کوپن‌های خوردگی، پروب خوردگی، مقاومت قطبی خطی (LPR )، پروب هیدروژنی، روش امپدانس القایی و نظارت بر خوردگی محیطی کامل FSM و غیره وجود دارد. هدف از پایش خوردگی تسلط بر فرآیند خوردگی و درک کاربرد و اثر کنترل خوردگی. از طریق پایش خوردگی، اطلاعات مرتبط مانند همبستگی بین فرآیند خوردگی و پارامترهای عملیاتی را می توان به دست آورد، وضعیت خوردگی و اقدامات ضد خوردگی را می توان ارزیابی کرد و سیستم را شناسایی کرد. عوامل خوردگی، طرح کنترل خوردگی را بهبود می بخشد و نقش پیشگیرانه ایفا می کند.
